അഹല്യാമോക്ഷം

പണ്ട്, ഗൗതമ മഹർഷിക്ക് അഹല്യ എന്ന അതിസുന്ദരിയായ ഒരു ഭാര്യയുണ്ടായിരുന്നു. അഹല്യയെ ബ്രഹ്മാവ് സ്വന്തം കൈകളാൽ സൃഷ്ടിച്ചതാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവൾക്ക് അസാധാരണമായ സൗന്ദര്യവും ആകർഷണീയതയുമുണ്ടായിരുന്നു. ഗൗതമ മഹർഷിക്ക് അഹല്യയോട് അതിയായ സ്നേഹവും വിശ്വാസവുമുണ്ടായിരുന്നു. അവർ കാടിനുള്ളിലെ ആശ്രമത്തിൽ സന്തുഷ്ടരായി ജീവിച്ചുപോന്നു. ഒരു ദിവസം, ദേവന്മാരുടെ രാജാവായ ഇന്ദ്രൻ അഹല്യയുടെ സൗന്ദര്യത്തിൽ മോഹിതനായി. ഗൗതമ മഹർഷി ആശ്രമത്തിലില്ലാത്ത ഒരു സമയം നോക്കി, ഇന്ദ്രൻ മഹർഷിയുടെ രൂപം ധരിച്ച് അഹല്യയുടെ അടുത്തെത്തി. മഹർഷിയാണെന്ന് കരുതി അഹല്യ ഇന്ദ്രനെ സ്വീകരിച്ചു. എന്നാൽ, താമസിയാതെ അഹല്യക്ക് വന്നയാൾ ഗൗതമ മഹർഷിയല്ലെന്ന് മനസ്സിലായി.

ഈ സമയം ഗൗതമ മഹർഷി ആശ്രമത്തിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തി. തന്റെ രൂപത്തിൽ മറ്റൊരാൾ ആശ്രമത്തിൽ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന് ദിവ്യദൃഷ്ടിയിൽ എല്ലാം മനസ്സിലായി. മഹർഷിക്ക് അതിയായ കോപമുണ്ടായി. അദ്ദേഹം ഇന്ദ്രനെ ശപിച്ചു: "നീ എന്റെ രൂപം ധരിച്ച് എന്റെ ഭാര്യയെ വഞ്ചിച്ചതിനാൽ, നിനക്ക് നിന്റെ ശക്തിയും തേജസ്സും നഷ്ടപ്പെടട്ടെ. നിന്റെ ശരീരത്തിൽ ആയിരം കണ്ണുകൾ ഉണ്ടാകട്ടെ!" (പിന്നീട് ഈ ആയിരം കണ്ണുകൾ ആയിരം യോനികളായി മാറിയെന്നും, പിന്നീട് ദേവന്മാരുടെ അപേക്ഷപ്രകാരം ആയിരം കണ്ണുകളായി മാറിയെന്നും കഥകളുണ്ട്).

തുടർന്ന്, മഹർഷി തന്റെ ഭാര്യയായ അഹല്യയെ നോക്കി. "നീ എന്റെ വിശ്വാസം ലംഘിച്ചു. അതുകൊണ്ട് നീ ഒരു കല്ലായി മാറട്ടെ! ആരും കാണാതെ, കാടിനുള്ളിൽ കിടക്കുക. ത്രേതായുഗത്തിൽ ശ്രീരാമൻ ഈ വഴി വരുമ്പോൾ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ പാദസ്പർശത്താൽ നിനക്ക് ശാപമോക്ഷം ലഭിക്കും," എന്ന് അദ്ദേഹം അഹല്യയെ ശപിച്ചു. ശാപം കേട്ട് അഹല്യക്ക് ദുഃഖമുണ്ടായി. താൻ വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടതാണെന്ന് അവൾ മഹർഷിയോട് പറയാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും, കോപാകുലനായ മഹർഷി അവളുടെ വാക്കുകൾ കേട്ടില്ല. അങ്ങനെ അഹല്യ ഒരു കല്ലായി മാറി, കാടിന്റെ ഉള്ളിൽ ആരും കാണാതെ കിടന്നു. വർഷങ്ങൾ കടന്നുപോയി, ത്രേതായുഗം വന്നു. ശ്രീരാമൻ ലക്ഷ്മണനോടും വിശ്വാമിത്ര മഹർഷിയോടുമൊപ്പം ജനകരാജന്റെ മിഥിലാപുരിയിലേക്ക് യാത്ര ചെയ്യുകയായിരുന്നു. യാത്രമധ്യേ അവർ ഗൗതമ മഹർഷിയുടെ ആശ്രമത്തിനടുത്തുകൂടി കടന്നുപോയി. ആശ്രമം വിജനമായി കിടക്കുന്നത് കണ്ട് രാമൻ അത്ഭുതപ്പെട്ടു. വിശ്വാമിത്ര മഹർഷി രാമനോട് അഹല്യയുടെ കഥ പറഞ്ഞു. "രാമാ, ഈ ആശ്രമത്തിനടുത്താണ് അഹല്യ കല്ലായി കിടക്കുന്നത്. നിന്റെ പാദസ്പർശത്താൽ അവൾക്ക് ശാപമോക്ഷം ലഭിക്കും," എന്ന് വിശ്വാമിത്രൻ പറഞ്ഞു. രാമൻ ആ കല്ലിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് തന്റെ പാദം കൊണ്ട് അതിനെ സ്പർശിച്ചു. രാമന്റെ ദിവ്യമായ പാദസ്പർശത്താൽ കല്ല് വീണ്ടും അഹല്യയായി മാറി. അവൾ ശാപത്തിൽ നിന്ന് മോചിതയായി, തന്റെ യഥാർത്ഥ രൂപം വീണ്ടെടുത്തു. അഹല്യ രാമനെ സ്തുതിക്കുകയും അദ്ദേഹത്തിന് നന്ദി പറയുകയും ചെയ്തു. പിന്നീട് അവൾ തന്റെ ഭർത്താവായ ഗൗതമ മഹർഷിയോടൊപ്പം ചേർന്ന് സന്തുഷ്ടയായി ജീവിച്ചു. ഈ കഥ പാപമോചനത്തെയും, ദിവ്യശക്തിയുടെ പ്രാധാന്യത്തെയും, ഭഗവാന്റെ കാരുണ്യത്തെയും പഠിപ്പിക്കുന്നു.